Delilah

[odbiera]

- No jak ma ci się nie podobać, tak wykombinowałem, że mam własne nagranie. Utalentowanego masz braciszka, nie uważasz? I jak mi możesz takie rzeczy mówić o Bieberze! No weź przestań. Rozumiem twoją miłość, bo dopóki nie dowiedziałem się że ten dziewczyński głos to mały chłopaczek, to sam ją lubiłem - odpowiedziałem takim samym potokiem słów jak ona. - I czeeeść. Tylko powiedz mi jeszcze jedną rzecz: to ja mam siostrę?

- Uwierz, jeśli choć trochę cię zna to wie, że planujesz wszystko na poważnie. I za dużo razy powtórzyłaś słowo Justin, mogłabyś być łaskawa dla braciszka i zwolnić tempo, wiesz, że cię kocham za tą gadaninę, ale jednak - zaśmiałem się. - Nie dramatyzuuuj, na dramaty będziesz miała czas na scenie jeśli tylko w końcu weźmiesz się za siebie i zaczniesz coś rozbić z tym swoim musicalowym planem. Ja już dla ciebie połowę muzyki napisałem! Nie chce by się zmarnowała. Hmm, co robię? A co twój wspaniały brat może robić? Aktualnie dręczę Chupę chyba w dużym salonie. Chyba, bo w sumie zapomniałem gdzie dokładnie przylazłem...

- No jasne, że naprawdę! Jak już raz coś obiecam to nie ma zmiłuj. Poza tym za bardzo mi się podobał ten twój cały pomysł, by teraz ci tak dać po prostu odpuścić. Już ja dopilnuję, byś się nie zniechęciła. Bo normalnie strzelę focha! A impresjonistką możesz zostać później, jeszcze masz całe życie przed sobą - rzuciłem niedbale. - Nie przyjdziesz i nie zaprowadzisz biednego niepełnosprawnego braciszka? Nooo nieee, a na mnie wciekasz się za byle co. I przecież wiesz, że moje dręczenie to jest niczym błogosławieństwo zesłane na tą osobę, więc nie wiem co w tym złego. Oczywiście, że całego świata nie zbawię, ale tak z trzy czwarte? Czemu nie.

- Jaki podły szantaż? Pfii. No to chodź migiem siostra.

[koniec]

Sms:
Słyszałam co knujesz okropna istotko. Jak mogłaś mnie nie zatrudnić do robienia kostiumów? Foch.