Rangvald

Julka nie czytaj!

Pewnie by się przejął jak nagle mu siostra przestała odpowiadać, ale hej zadzwonił ten, któremu tak bardzo Felix Alfred Oskard Torstein Godtfred Glücksburg pragnął oznajmić radosną nowinę, nie bacząc na to, że brat z pewnością dzwoni li i jedynie dlatego że dobrą nowinę już zna. Dla Felka takie szczegóły nie miały większego znaczenia.
- Co tam brachol? Też zazdrosny, że moja morda więcej widoczna od twojej w telewizji? Ale się nie przejmuj na kanale 7 własnie się pokazują. Nie, weź się przejmij strasznie nietwarzowe zdjęcie ci dali. - Bo nie było co się wysługiwać panienką, co się niby Elisa zwała, chociaż Felkowi ciężko było w to uwierzyć, no ale sam se włączył telewizor i teraz z pilotem w ręku skakał z kanału na kanał i wszędzie oglądał siebie, ewentualnie niezadowolone twarze rodziców, którzy zapewniali, że ten dowcip to tylko dowcip i inne takie. Nudy. - No dajesz Martin. Powiedz jak mi gratulujesz na nowej drodze życia. - Tak, tak. Dla Felusia cała ta sytuacja poczynała być coraz bardziej zabawna. Już mu nawet towarzystwo żony nie przeszkadzało. Wiedział, gdzie ją odstawić i jak tylko skończy rozmowy telefoniczne to jej się pozbędzie i dobrze będzie.

Roześmiał się.
- A co jeśli nie? - Pewnie jakby to nie była rozmowa telefoniczna to Feluś by właśnie solennie przepraszał przyszłego króla, że zachowuje się tak okropnie, ale rodzeństwo już dawno temu wykazało brak reakcji na sztuczki starszego braciszka. Smuteczek. - No weź, Dorian. Na pewno sobie świetnie sami radzicie. Na co ja wam? - Bo szczerze mówiąc kto liczył, że Felix się okaże teraz przydatny? Jeszcze powie na jakieś konferencji, że umie co umie i czasem po pijaku się w różne miejsca teleportuje, a tym razem mu się zachciało zabrać na wycieczkę do vegas dziewczynę i całą świtę. I na co by to komu było?