Hunokeli Czajkowsky - Jason Momoa

Charakter: Moc wyróżnia spośród społeczeństwa, jest darem, który powinien uczynić cię lepszym człowiekiem. Poprzez sumienną naukę pogłębiasz swój talent, uczyć się kontroli i odpowiedzialnego panowania nad nim. Taka jest kolej rzeczy. A co jeśli, dar będzie kapryśny i podporządkuje sobie twój umysł? Wtedy też można nazywać go błogosławieństwem? Hunokeli nie był gotów na przyjęcie tak silnego daru. Wybuch mocy pozbawił go pewnej części człowieczeństwa, zastępując je instynktem godnym drapieżnika. Łowcy. Przed przybyciem do rezydencji Hunter był zwykłym, wesołym chłopakiem. Całe dnie spędzał na serfowaniu i flirtowaniu z opalającymi się dziewczętami. Myślał, że ma jeszcze czas na naukę oraz myślenie o przyszłości. Chciał zwiedzać świat, poznawać nowe kultury i przede wszystkim zostać znanym muzykiem. Od dzieciństwa towarzyszyły mu dźwięki gitar dziadka, ojca i braci. Nic dziwnego, że on również prędko sięgnął po ten instrument. Jak gdyby nie miał na co przyciągać lasek... Do dziś gra na gitarze go uspokaja, działa niemal jak dźwięki harfy na Puszka w Harrym Potterze. Kiedy czuje się lepiej, sam gra. Dużo czasu poświęcał ćwiczeniom - nie był żadnym tam pakerem, po prostu lubił czuć ten przyjemny ból w mięśniach.
Jaki jest Drogo Hunter teraz? Przywieziono go do rezydencji w wieku dwudziestu trzech lat. Jego umysł był rozchwiany, bliżej mu było do dzikiej bestii niźli człowieka - jakby całkowicie zatracił się w instynkcie. Cierpliwie próbowano naprawić szkody wyrządzone przez talent, cieszono się z każdej, niemal najmniejszej poprawy. Zajęło im prawie rok na doprowadzenie go do stanu w jakim znajduje się dziś. Kiedy jest zły, wpada w furię i nie można go powstrzymać w niszczącym szale. Łatwo poddaje się emocjom, zazwyczaj trudno mówić o zrozumieniu norm społecznych w jego przypadku. Działa instynktownie. Całym jego życiem jest las, mieszka tam, by nie stwarzać zagrożenia w murach rezydencji. Rzadko się tam pojawia, mało kto go zna, więc powszechnie uważa się go za odludka. Straszą nim nieposłuszne dzieciaki, które dopiero co przybyły do Tromso. Trudno z nim wytrzymać, gdyż nie łatwo się otwiera i nigdy nie wiadomo, czy kiedy się do niego zajdzie, to nie otworzy nam zdziczały pustelnik zamiast trochę zbyt porywczego mężczyzny. Jak się na niego porządnie wrzaśnie i ustawi do pionu to trochę powarczy pod nosem, ale będzie łagodny jak baranek. Ten kto zniesie jego trudny charakter, zyska przyjaciela na całe życie. I całodobową ochronę, bo w walce Hunter nie ma sobie równych. Jest zagubiony w tym wielkim świecie, z którym przyszło mu się mierzyć. Można mieć wrażenie, że odbiera więcej bodźców niż inni. Odczuwa moc i siłę płynącą z lasu, ale nie potrafi zrozumieć, że krzywe spojrzenie nie jest od razu chęcią do ataku. Jest bardzo wyczulony na ludzkie spojrzenia, czy choćby ton głosu. Podsumowując: zmienia się tak jak jego talent.
Talent: Mimikra zwierząt

Historia: Jego ojciec, Roman Czajkowsky, jak łatwo się domyślić był Polakiem, którego przeciwności losu przygnały na O'ahu. Chciał uciec od swojego dawnego życia, które uniemożliwiało mu spełnianie marzeń. Na wyspie poznał Kalei, młodziutką piosenkarkę, która dała mu zarówno szczęście, jak i dziedzica, czyli Hunokeliego. Podstarzały mężczyzna wiódł proste, pełne miłości życie, borykając się tylko z jednym problemem - synem. Pociecha od początku była niechętna do nauki, za to ciągnęły ją przygody i zew natury. Osiemnaście lat upłynęło Hunterowi pod znakiem sielanki i niekończącej się zabawy. Surfing, plaża, panienki i gitara. Planował wyjazd do Europy, chciał poznać nowe miejsca oraz znaleźć dla siebie miejsce w świecie. Na O'ahu był szczęśliwy, ale podświadomie czuł, że nie pasuje tu do końca. Nie zdążył.Pewnego dnia podczas surfingu spadł z deski i uderzył głową o kamień. Stracił przytomność na dobrych kilka minut, ale po chwili ocknął się i zaczerpnął głęboki oddech. Jakie było jego zdziwienie, kiedy zobaczył nad sobą taflę wody! Wyrosły mu skrzela. Nic o tym nikomu nie powiedział. Następnego dnia zobaczył swoją byłą w towarzystwie innego faceta. Poczuł wzbierającą siłę i... nic nie pamięta. Podobno wpadł w szał i przy udziale kłów oraz pazurów zabił tamtego faceta. Nikt nie chce powiedzieć mu prawdy. Tak wiem, beznadziejna historia, nie miałam pomysłu.