Mato Kuroi - deviant art cosplayer

Imię i nazwisko: Mato Kuroi

Wiek: Prawie 18 lat

Data urodzenia: 6 października 1994

Wygląd:

Średniego wzrostu, szczupła. Nie ma lewej nogi od uda, zamiast niej ma protezę. W zasadzie są to dwie stalowe rurki połączone przegubem osłoniętym lekko wypukłym kawałkiem blachy. Do tego jeszcze oczywiście stopa.

Zazwyczaj ubrana jest w japoński szkolny mundurek.

Charakter: Mato jest w zasadzie normalną dziewczyną. Lubi słodycze, koty, chłopców, dobrą muzykę. Zdecydowanie optymistka, chyba można by wręcz rzec, że troch nie poprawna. Stara się widzieć dobre strony dosłownie we wszystkim. Nie zawsze jej wychodzi, co strasznie ją dobija, ale się stara.
Do tego Mato jest troszkę ciamajdą. Trudno powiedzieć, czy od zawsze taka była, czy to dlatego, że od zaledwie miesiąc temu straciła nogę oraz odkryła swoją moc. No i właśnie, wciąż uczy się żyć z protezą i używać swojego nowego talentu.
Co jeszcze można by o niej powiedzieć... Mimo tego, że ostatnio zaliczana jest do kręgu niepełnosprawnych i sama potrzebuje pomocy przy niektórych czynnościach (jak na razie wejście po schodach jest dla niej małym problemem), to stara się pomagać innym jak może. Nie przejmuje się zbytnio utratą nogi, stało się, trudno. Nawet sama z tego żartuje. Gorzej jest z jej rodziną, bowiem zginęła ona w tamtym wypadku. Dziewczyna wciąż jeszcze się po tym nie otrząsnęła.
Przydałoby się dodać coś jeszcze... O, Mato jest otwarta na nowe znajomości i na ludzi w ogóle. Stara się nie oceniać po wyglądzie czy po tym, co ktoś inny mówi o danej osobie. Działa impulsywnie, a raczej spontanicznie. Do tego nie przejmuję się zbytnio co inni o niej pomyślą, po prostu jest sobą.

Talent:
Mato potrafi kontrolować urządzenia elektryczne. Żarówka świecąca się bez żadnego źródła zasilania, telewizor sam zmieniający kanały i tak dalej... Dziewczyna nie musi mieć fizycznego kontaktu z urządzeniem, aby je kontrolować, ale jak na razie taki wariant jest o wiele mniej wyczerpujący.
Ponieważ dopiero uczy się używać swojej mocy często zdarza jej się tracić nad nią kontrolę, zwłaszcza pod wpływem silnych emocji.
Dziewczyna potrafi też wytwarzać małe iskierki. Ale naprawdę drobne, porównywalne do tych z elektrycznych zapalniczek. No wiecie, tych takich dżyngsów...

Historia: Mato urodziła się, wychowała i zdecydowaną większość życia spędziła w Japonii. Cóż, nic specjalnie ciekawego w tym rozdziale jej życia się nie wydarzyło. Watrto jedynie wspomnieć, że miała brata bliźniaka, Takashiego, i że w wieku pięciu lat zaczęła grać na gitarze. O, a w wieku ośmiu również na perkusji. Ot tyle.
Jakieś półtora miesiąca temu rodzina Kuroi postanowiła przeprowadzić się do Norwegii, do Tromso. Wszystko toczyło się normalnie, pakowanie rzeczy, pożegnania ze znajomymi, wynajem ciężarówek na wszystkie ważne graty, podróż na lotnisko i sam lot. Dopiero w drodze z lotniska wszystko się rozsypało. Dosłownie kilka przecznic od nowego mieszkania miał miejsce wypadek. W samochód rodziny Kuroi wjechała ciężarówka. Wszyscy zginęli na miejscu. Wszyscy oprócz Mato, jednak jej noga została zmiażdżona i musiała zostać amputowana.
Dziewczyna była w śpiączce przez tydzień. Kiedy po przebudzeniu dowiedziała się o stracie rodziny... Szok to mało powiedziane. W każdym razie był to moment, w którym objawiły się moce Mato. Świetlówki w sali się przepaliły i posypały na podłogę, encefalograf trzasnął i zaczął się dymić, radio wypluło głośnik. Mato znów zapadła w śpiączkę, tym razem na zaledwie trzy dni.
Po przebudzeniu przy jej łóżku siedział jakiś nieznajomy jej chłopak, trochę starszy od niej. Okazało się, że jest z jakiejś akademii, w której uczą kontrolować moce. Mato nie wiedziała, o czym chłopak mówi, była oszołomiona. Moce? Co to, jakiś komiks? Nieznajomy jednak zademonstrował jej swoje umiejętności i opowiedział dziewczynie o jej, które ujawniły się trzy dni temu. Mato tego nie pamiętała, ale kiedy tylko spróbowała... telewizor sam zaczął zmieniać kanały. Chłopak zaproponował jej dołączenie do owej akademii. Z początku nie chciała się zgodzić, ale kiedy dotarło do niej, że ma do wyboru akademię albo sierociniec... wybór nie był już taki trudny.
I to by było na tyle. Mato mieszka w akademii, uczy się używać swojego talentu oraz życia z protezą i bez rodziny. Została sama.


Grupa: Elektryczni, to chyba oczywiste.

Poziom zaawansowania: Mato dopiero zaczęła swoja przygodę z 'talentem', wciąż uczy się... a właściwie dopiero zaczęła uczuć się go używać. Próbując kontrolować jakieś urządzenie zdaża jej się je przepalić i takie tam... Słaby, zdecydowanie.

Będę miłą i podpowiem, że władza przychylniej będzie patrzeć jeśli wersy z opisu wyglądu magicznie przetransformujesz na opis charakteru.
Jeśli nabyłaś/łeś w podstawówce umiejętność czytania ze zrozumieniem to zapewne nie umknęły Twej uwadze ważne słowa zapisane O TU!

Co że władza głupia i da się wrobić w opis wyglądu wciśnięty pomiędzy frazy charakteru? Onienie, ale tak po za tym to warto by zrobić coś z tym opisem, nie powiem że nie
Talent za bardzo rozszerzony. Albo będzie strzelała wiązkami, albo tylko kontrolowała urzędzenia co w sumie robi już mój Luczek, ale tak mało elektrycznych, że przymkniemy na to oko

Taki nawyk z innych for, z tym wyglądem ;P Poprawione. Mam nadzieję xP

Dawno nie było nikogo całkiem nowego, więc niech będzie. Trochę przesada z tą protezą. Co do talentu to Ci powiem, że mój Luke to w bonusie miał tak, że ten sprzęt do niego nawijał też. Ale on się już stąd wyniósł, więc nie pomoże
akcept