Rosemarie Anne Brokholc - Lea Seydoux

Charakter:
Charakter Rosemarie to coś pomiędzy charakterkiem zbuntowanej nastolatki, a bezwzględnej zdziry. Dziewczyna od zawsze miała swoje zdanie, które wyrażała, nie licząc się z tym, że kogoś uraziła. Nie warto z nią zadzierać, niemało osób uroniło łzę, czy dwie przez ciętą ripostę panienki Brokholc. Potrafi się też nieźle na kimś odegrać, za fałszerstwo, dwulicowość czy zdradę. Nie dałaby sobą pomiatać, broni tego kim jest i czego chce. Gdy obiera sobie jakąś ścieżkę, będzie nią dążyć, aż dojdzie do samego końca i osiągnie to, co osiągnąć chciała. Uwielbia kokietować ludzi, zwłaszcza mężczyzn. Często robi to już nawet bez świadomości, trzepocząc wachlarzem długich rzęs, owijając sobie tym samym wybraną osobę wokół palca. Jej każdy dzień jest dokładnie zaplanowany. Niecierpi traciś czasu na bezsensowne i bezcelowe czynności, kiedy może robić coś, co sprawi, że będzie z siebie zadowolona. Nie oszukujmy się, jest inteligentną osobą, świadomą swoich wartości, tego, co znaczy oraz swoich kobiecych atutów. Co więcej, doskonale wie jak je wykorzystać. Jest bardzo towarzyską osobą. Potrzebuje kontaktu z ludźmi, również tego fizycznego, bo taki sprawia, że czuje, że rzeczywiście żyje. Głównym jej zainteresowaniem, od czasu gdy tylko stanęła o własnych nogach jest robienie wszystkiego tego, co sprawia, że znajduje się w centrum zainteresowania. Kocha czuć na sobie obce spojrzenie, zwłaszcza to męskie i potrafi zrobić wszystko, aby je przyciągnąć. Jest mało stabilna emocjonalnie. Jednego dnia będzie Twoją wielką fanką, czy najlepszą przyjaciółką, a drugiego nie będziesz dla niej niczym wielkim. Pewnie dlatego nie ma wielu przyjaciół. Od zawsze była osobą sukcesu, udawało się jej wszystko, co zaplanowałam. Brak wielu, bliskich relacji tłumaczy tym, ze ludzie są zazdrośni o to, że wszystko zawsze idzie zgodnie z jej zamierzeniami. Mimo tego, że jest ładna, nie została obdarzona niesamowicie wyjątkową urodą. Dlatego własnie niemal obsesyjnie dba o swój wygląd - fryzurę, makijaż, a zwłaszcza to, co na siebie zakłada.

Talent: Kontroluje w jaki sposób działają na nią czyjś talent. Sama jest na nie odporna, ale może też talent odbić, sprawiając, że oddziałują na osobę, która go używa.

Historia: Historia Rosemarie nie jest wcale wyszukana, ani niezwykła. Wychowała się w rodzinie, w której od dziecka nastawiano ją na to, żeby została w życiu kimś wielkim, nie w sensie wzrostu, ale w sensie osiągnięć. Wysyłano ją do najlepszych szkół. Jednak z reguły kazdy buntuje się temu, co zostaje mu narzucone. Dziewczynie, aż do czasów przedostatniej klasy liceum, bardziej zależało na flirtowaniu z kolegami z klasy niż nauce. Rodzice tylko marudzili na temat tego, że jej oceny nie są zadowalające i jeśli nic w jej życiu się nie zmieni, nie zostanie nikim ważnym. Wtedy miarka się przebrała, a blondynka osiągnęła pełnoletność, więc chcąc jak najprędzej stać się niezależną kobietę, w weku osiemnastu lat wyprowadziła się do mieszkania, które sama wynajęła. W momencie, w którym zdała sobie sprawę z tego, że pieniądze jej rodziców nie będą zawsze opłacały czynsu, ani ubrań, zorientowała sie, że wszyscy mieli racę, sukces zawodowy jest bardzo ważny. Za każdym razem, gdy odrzucali jej podania o pracę, w telewizji, restauracjach czy gdziekolwiek indziej, mówiąc o braku doświadczeni zawodowego, coraz bardziej chciała pokazać, że potrafi z własnej woli osiągnąć coś wielkiego. Zaczeła przykładać dużą wagę do nauki, a wtedy wszyscy zauważyli jak wybietnie mądra była. Potem zaczęła się angażować w sprawy szkoły - samorządy i takie tam. Okazała się niezwykle przykładnym przywódcą, a potem skończyła liceum i dostała się na jedną z najlepszych szwedzkich biznesowych uczelni. Jeszcze będąc w liceum, dostała niezbyt znaczną posade w sporej firmie, której właścicielem był znajomy jej ojca. Z miesiąca na miesiąc szło jej coraz lepiej. Szef widział jaki miała potencjał, więc dostawała awans za awansem. Życie szeroko się do niej uśmiechało. Z jednej strony była jednym z najlepszych studentów na roku, równocześnie rozwijając się w swojej biznesowej karierze, ale i nadal prowadziła bogate wieczorno-nocne życie. Pieprzony ewenent, nikt inny nie potrafiłby chyba robić na raz tyle rzeczy i jeszcze każką z nich angażować się w stu procentach.
A potem okazało się, że ma talent, trafiła do Rezydencji i wszystko legło w gruzach.