Iss

Uśmiała się? O rety, jak niektórym mało do szczęścia potrzebne jest. Ja się tam pieprzę przy każdym oświetleniu, ale wiem, jaka ta moja Izeczka jest cnotliwa. Dlatego wolę ją zapewnić, że wcale nie będą tam latały gumki, bo jeszcze się rozmyśli i wcale nie pójdzie. Ja wiem, że chuj mnie powinno obchodzić kto idzie, a kto nie idzie. Wiem, ale Dymka nie mogłem namierzyć przez jakiś miesiąc, więc musiałem sobie załatwić zastępstwo. Nie pytajcie proszę, którym z tarotów się kierowałem w wyborze zastępstwa - nic to to, że wybór Iski jest jednym z niebezpieczniejszych. Ja po prostu robię to co chce. A dziś chciałem wziąć Iskę na imprezę na wyspę i serio nie myślałem, co może to spowodować. A powinienem już wiedzieć, że Iss się teraz będzie się wszystko przypominać. I zaraz mi wyzna miłość. Że jej jeszcze nie przeszło.
- No, to chodź - zarzuciłem jej jej ramię za głową i poszliśmy.

/zt.

Bo mi nikt nie będzie z takim fochem z pokoju wychodził! Ja jestem porządny człowiek i nie pozwolę, żeby na mnie się ktoś obrażał za sam nie wiem co. No bo nie wiem! Ja jej składam całkiem logiczną propozycję. Mogę jej kazać przestać mnie kochać, bo mam taką moc ? - mam. A ona zamiast podziękować, że ja się tak dla niej chcę poświęcić, ucieka mi z płaczem z pokoju. Wiecie, jak spojrzała na mnie ta laska od kwiatków, jak wywaliłem z mojej kwartiry z wrzaskiem "Izkajapierdole"? Będę się musiał tłumaczyć wszystkim królewiczom i Dymkom, bo już widziałem, jak tamta pukała do drzwi Dymka. Dobrze, że go nie było. Ha, czasem to się cieszę, że się tak się przejmuje tym dzieckiem i wiecznie chodzi spity. Przynajmniej nie widzi co ja robię. A ja co? A ja wszedłem zaraz za Izką do jej pokoju. Nawet nie miałem specjalnie złej miny. Jeszcze bym ją wystraszył.
- Ronka się nie obrazi, ale za to ty zaraz się wpędzisz w jakieś niewiadomojakie myśli. Izka, możesz mi wytłumaczyć tak na spokojnie, czemu musisz ryczeć?
Bo zachowywała się, jakby była conajmniej chora.

Ale ja mam ostatnio trudne życie. Dlaczego takie problemy nie mogą spotykać takich ogarniętych ludzi jak Ana, czy Florence, tylko to ja zawsze muszę wszystko rozstrzygać. To na pewno zrządzenie losu, który pragnie mnie na tronie Norwegii i w ten sposób chce sprawdzić jak mi będzie szło. Oczywiście idzie mi znakomicie. Tylko czasem się potykam, ale to przez te procenty. I zaraz po poważnej rozmowie z Dymkiem, przyszedł czas na poważną rozmowę z Izką. Okropni byli Ci moi znajomi, że tak mi się nie pozwalali wyczilować. Najchętniej, to bym przewinął życie o jakieś pół godziny i już się miętosił z Iską na łóżku. Ale niee, ona mi będzie sceny jeszcze rok odstawiać. A ja mam coraz mniej argumentów.
- Zrozumiałe - kiwnąłem głową i się rozpromieniłem. A więc już znam powód, dla którego ona płacze! Ale ona jest czasem śmieszna, że tak reaguje na jakieś nieporozumienia. Baardzo mi tego brakowało przez ten czas, jak mnie zostawiła. Później przeszliśmy do tego, że jej rodzice się rozwodzą. O, a to dopiero kolejna zadziwiająca wiadomość. Wlepiałem w nią te moje oczki, próbując dociec co z jej wyjazdem może mieć wspólnego to, że ja jej nie mówię, że ją kocham. To chyba oczywiste? Przecież w innym wypadku bym się tak mocno o nią nie starał? Nie kazałbym jej oddawać mi papuuugi, albo nie ciągałbym na imprezy, których nie cierpi. Ona mnie nie umie docenić, ot co.
- A czy ja ci kiedyś powiedziałem, że cie nie kocham - zapytałem, próbując znaleźć gdzieś wzrok rudej obrażonej.

-Izka, ja? A czy ja wyglądam na człowieka, który ściemnia?- zapytałem, takim tonem, jakby powiedziała największe głupstwo na świecie. Ja oczywiście bardzo rzadko nie ściemniam, ale tym razem mogła być spokojna. Zresztą, już mi uwierzyła. Dlatego mogłem pozwolić sobie na taki o żarcik. Znałem już ten jej wyraz twarzy. Już nie będzie ryczeć - super, o to chodziło! Tylko, hym... co teraz? Dalej żyłem w tej swojej roli bardzo słownego człowieka, kiedy to małe rude niespodziewanie się rozpędziło i wpadło na mnie. Małe, małym, ale ja jestem też taki raczej chudy bardziej niż gruby i poczułem bardzo, jak na mnie wpadła. Chociaż przecież była taka filigranowa! Jak lalka. I tak też wyglądała. Śliiiczna. Zaniechałem odgrywania tej roli niewiniątka i przytuliłem do siebie Izkę. Okej, ja wiem czym to grozi. Znów jej rozgrzeje serce, a ona znów sama je wykrwawi. Wymyśli sobie, że nie lubię tłustych rudych kotów i będzie się mnie czepiać, że wole te bardziej srebrne. Ale, ludzie! Ja przy tych chodzących baleronach mam kompleksy. Nie dość, że to to nie dba o swoje ciało, to jeszcze zbiera więcej całusów i zachwytów niż ja. Pogłaskałem ją po tej rudej czuprynie i pocałowałem w głowę, bo to miałem pod nosem.
-No i wiesz, jak sobie pojedziesz to nie będzie komu zrobić mi tej tabliczki- stwierdziłem. Niech ona nie jeeedzie. No, nie chciałem.

Bo ja nigdy nie kłamie. Może nie nigdy, bo takich słów się poprostu nie używa, ale generalnie nie kłamię. Moje ściemnianie i kręcenie w dużym stopniu opiera się na niedopowiadaniu historyjek do końca. Więc jak mówię, że smok nie żyje, a wszyscy mi klaszczą i dają królewne za żonę, nie muszę dopowiadać, że nie żyje, bo umarł z głodu. I tak się kręci.
-Spoko, w moich rączkach będzie bezpieczna - wyszczerzyłem się. Nie załapałem, czy to chodzi o mnie czy o tabliczkę. Jak o tabliczkę, to jakby była z czekolady, to bym ją pożarł w trzy minuty.
-To chujowo, nie gadam z tobą- oburzyłem się i potargałem jej zadowolony włosy. Przecież ja się nie umiem przywiązywać do jakiś wisiorków. Wiem, że laski to lubią, ale sam nie kmnie wtf z tym, że coś się ma, a coś nie. Zresztą, teraz i tak jej nic nie kupie, bo nie mam kieszonkowego od kilku miesięcy. Uniosłem główę.
-Coś ci się ze światłem zjebało- stwierdziłem. Nie było światła. Ale to dobrze - zasłonięte firanki i brak światła sprawiało, że było tak romantycznie... prawiem ciemno.

Zastanawiam się co ja w ogóle tu robię. Przecież Izka złamała mi serce, jak się pieprzyła z jakimś tam Chrisem. Ja wszystko jej wybaczyłbym. To, że mi zjada frytki, to, że nie karmi papugi, nawet to, że na film idzie bez popcornu. Ale żeby mnie tak chamsko okłamywać? Przecież ja miałem wtedy takie ufne serduszko. Że mnie taka niewinna istosta wychujała - to chyba było najgorsze. Przez nią zcipiałem do reszty. Dobrze, że mnie walneli kilka razy, podrzucili mi Ronkę, a Ronka już mi pokazała, że mam się skupiać na kimś innym. Generalnie, bardzo chętnie skupiałem się na Ronce. Ale ona ostatnio jakaś zjebana chodzi i gada o jakimś zjebcu. Jak go dorwę, to urwe mu te jaja, co ich chłopaczyna nie ma, żeby się nauczył życia. Wracając do mnie - więc cała przeszłość została już w moim myśleniu wyczyszczona. Jebało mi co się stało, bo to przyczyniło się do jakiegoś najgorszego okresu w moim życiu. Pamiętałem tylko, że Izka jest genialna, jak gada głupoty. I robi dobre jedzenie. No. Hamburgery mi raz dowaliła, to myślałem, że umrę z tej miłości.
-Wykorzystać? Na szczęście mam znajomości w rybnym i mi makrela powiedziała, że ta twoja zjebka z pokoju się dziś nie pokazuje- poinformowałem Iss, ciesząc się, że nie poszedłem ani na ten falochron, ani na żadną imprezkę. Kurwa, Isska mi sama proponuje, że będę ją wykorzystywał. Ale fajnie. A Freje lubiłem. Tylko, jak tu wparuje, to jej jaja urwę. Ona ma. -Więc tak, zamierzam wykorzystać
Kobiety, a zwłaszcza dziewczyny, nie pyta się, czy chce się całować. Ją się całuje. No, to właśnie postanowiłem to.

To przewijamy. Oczywiście nie spodziewałem się, że ona taka będzie dla mnie dobra. No, i pewnie doszłoby do miętoszenia pościeli, ale nie doszło. Nie miałem ani gumki, ani portfela, ani ochoty, żeby biec na górę i błagać jakiegoś cioteksa, żeby mi gumkę znalazł. Wszyscy ruchacze pewnie byli na jakiejś imprezie. A ja zostałem tu, z Izą, nie miałem gumki i to było do kitu. Ale przecież nie chcę jej zaciążyć, czy coś - chociaż i tak uważam, że jestem bezpłodny, ale w sumie jeszcze nikt ani temu nie zaprzeczył, ani nie potwierdził. No to w sumie byłem taki biedny i ograniczyliśmy się do całowania i macania. Izka nie ma takich rzeczy, a Freja pewnie przewidziała, że bym jej zabrał i je podziurawiła. Dziwka.
Wyjrzałem z kołdry z poczochranymi włosami i zmierzyłem wzrokiem cały pokój.
-Ej, to jak nie możemy się ruchać, to idź mi zrób naleśniki- powiedziałem. Nie, to nie była prośba. Ale lukałem na nią tak jak lubiła. Chyba. Ja już nie wiem co ona chce. Nawet się nie zasmuciła, że nie mam gumki.

-Przecież nie umiem, kobieto -wywróciłem oczyma. Jaka ona czasem była mało domyślna! Leżałem sobie tak w jej łóżku i zastanawiałem się co ona do mnie mówi. Po benedyktyńsku? Czyli że jakie. Później wywaliła z lepszymi propozycjami, ale to dalej nie naleśniki. Uniosłem się do niej. Nie wiem co jest nie tak. Ja naprawdę chciałem, żeby Iska mnie znów chciała, a jak chce, to już nie jest tak, jak się wydawało. W sumie marzyłem teraz o lasce, której brak gumki by nie ptzeszkadzał. Albo o takiej, coby już leciała mi ugotować. Odgarnąłem jej włosy za ucho. Fajne miała te włosy, tylko tak ich było bardzo dużo. Złożyłem pojedyńczy całus na odsłoniętym uchu, drugie na odsłoniętej szyji.
-Może być nawet makaron- powiedziałem, ale moje myśli obracały się w okół hamburegera. Z frytkaami. -I nie wątp we mnie, bo akurat z jedzeniem sobie radze- no, ja sobie z niczym innym nie radzę. Ale jak mi dają kubek w kfc, to zjem cały. Bez problemu. Kontynuowałem całowanie, aż wreszcie dziewczyna musiała i usta nastawić.
-A później pójdziemy pogibać się na imprezie, ok- raczej wątpiłem, że ok, ale zawsze warto próbować. Ale będą mieć miny, jak znów przyjdę z Izką. Tym razem nie zostawie jej przy barze. Chyba, że rzucą jedzenie. Albo Sigrid będzie chciała dać się jebnąć. Albo, jak Ronka da mi obiecany urodzinowy prezent. Albo... no i tak pewnie nie pójdziemy. Może w drodze do kuchni będzie stała Maggie. Ona zawsze ma za dużo gumek, bo myśli, że ją ktoś przeleci. Albo Justin. Ale on mi nie da, bo on jest jeszcze durniejszy od Magg i jego ofiary w razie wypadku się nie podzielą. Ale żal.

Więc po krótce wyjaśnię - nie zamieniłem się w wieczniepodnieconegoconierucha Justina Reida - nie, to nie dlatego tak się podniecam moim własnym różowym bobasem. Ja mam jeszcze do Reida jakieś dwie galaktyki świetlnych sedesów i z pięć tabletek lsd - na taki zwalony mózg jak on posiada to trzeba mega dużo pracować. A ja jestem leniem. Moje tymczasowe nadmierne przejmowanie się osobą Izki jest spowodowane tym, że będziemy mieli dziecko . I ja wiem o tym wcześniej niż ona, więc jest to jakieś wyróżnienie, znak z nieba i wgl idę sobie zrobić święcenia, żeby móc sprzedać swoje dziecko jakimś mądrym ludziom. Nie, no teraz przesadzam. Nie cieszyłbym się przecież jak idiota, gdybym miał oddać moją małą Gąbkę. Chociaż szczególnie mała to ona nie była, kiedy się widzieliśmy, to jak ja mam ją inaczej nazywać? Lepiej tak, niż "zajebista laska, którą bym wyruchał, ale jest moją córką, więc nie wypada za bardzo". No.
Nic to. Pomogłem się Izce wydostać spomiędzy szprych i uchwytów rowerka. Ja wiem, jakie te rowerki mogą być chamskie czasem. Uwiążą cię i po Tobie. Później się jak zwykle zaczęła wielka feta i rzucanie mi na szyję. Czasem od tych jej uścisków miałem już siniaki. Ale spoko, pokrywały się z tymi, które zarabiałem za własną głupotę. Ja chyba byłem dla Izy jakimś workiem treningowym.
- No, cmoki cmoki, kochamy się - uciąłem, że niby coś tam, ale ogólnie to do mnie doszło, jak ja się durnie czasem zachowuję, jak mnie poniosą emocje. Prawie jak odległy o dwie galaktyki świetlnych sedesów Justek. I cmoknąłem ją w policzek, bo już się wgramoliła tak, że tylko policzek i cycki widziałem - jak dla mnie spoko. - Powracając do głowengo tematu - w Twoim stanie jest niewskazane robienie takich dziwnych rzeczy, jak jeżdżenie na rowerku. I tak przytyjesz, więc po co przy okazji się męczyć? Na darmo - uświadomiłem jej i pogłaskałem po włoskach. JA mogę być chudy za wszystkich. I tak jestem.