Tristan Stirlingshire - Josh Beech

Wygląd: (Josh Beech) Ciemne włosy, spokojne spojrzenie jasnych oczu i nieopisane piękno, które zauważyła cała jego rodzina, kiedy był małym chłopcem.

Charakter: Można rzec, że ideał, jednak daleko mu od danego tytułu. Materialista, który zrobi wszystko by osiągnąć dany cel. No, może nie wszystko, bez przesady. Z pozoru spokojny, wręcz wymarzony kandydat na chłopaka. Uwielbia kobiety, przelotne romanse i alkohole z najwyższej półki. Nieodłącznym elementem jego wizerunku są cynamonowe Djarumy, które pali wręcz nałogowo, jednak rozkoszuje się ich smakiem za każdym razem. Gdy idzie na imprezę, bawi się na całego, nie zważając na skutki swoich czynów. Nieodpowiedzialny, ale za to cholernie uroczy. Działa według określonego systemu, który nie jest raczej za dobry: najpierw robi, potem myśli, a na końcu żałuje. Stara się grać niewrażliwego na ludzkie cierpienie idealnego chłopca, ale czasami wszystko wymyka się spod kontroli i sprawy się komplikują. Nie obnosi się ze swoimi problemami, raczej należy do grona 'dobrych słuchaczy'. Czasami zachowuje się jak najgorszy egoista, jest arogancki, ale plusem jest to, że ma poczucie humoru i nie potrafi się długo gniewać. Podsumowując, oddany dla bliskich, kobieciarz i jest fajny, baardzo fajny. Nie lubi Kuka i Dimitriego, bo zabrali mu fanki piszczące na jego widok. Mściwy, zapomniałam dodać.

Historia: Urodzony 20 lutego 1987 roku w Londynie. Cudowne dziecko państwa Stirlingshire. Wybitnie uzdolniony, młodszy brat Jamesa. Od urodzenia faworyzowany, rozpieszczany, podczas kiedy to jego braciszek spychany był na dalszy plan. Rodzice, Maria, która zajmowała się domem, oraz Joseph, miłośnik sportu, starał się wychować Tristana na zawodnika drużyny baseballowej, jednak chłopca nie interesowała dana dyscyplina. Uczęszczał na treningi tylko dlatego, by przypodobać się ojcu. Zawsze uwielbiał być w centrum zainteresowania. Utalentowany jedenastolatek wydawał się dojrzalszy niż inni. Błyskotliwy, inteligentny, śmiem rzec, że idealny. Pomimo tego, że wszyscy go kochali i uwielbiali (oprócz zazdrosnego brata obarczonego zadaniami domowymi), czegoś mu było brak. Gdy miał czternaście lat, jego starszy o dwa lata brat, uciekł z domu. Chłopiec bardzo to przeżył, bo pomimo licznych sporów, darzył Jamesa braterską miłością. W szkole Tristan należał do grupy lubianych dzieciaków i miał także duże powodzenie wśród dziewczyn, które czarował swoim uśmiechem.
Nadeszła upragniona chwila, osiemnaste urodziny, całkowita wolność. Ale ze złotym chłopcem zaczęło dziać się coś dziwnego. Pewnego dnia, podczas kłótni z matką odkrył swój talent. W złości, zadał jej ból psychiczny. Wtedy jeszcze nie potrafił kontrolować swojej mocy. Nie minęło dużo czasu, a wizytę złożyli mu Starsi zabierając do Rezydencji. Teraz może zadawać ból nie tylko w momentach, kiedy jest zły na daną osobę, a wtedy, kiedy po prostu tego chce.
Swoje lata świetności i uwielbienia przeżył do czasu gdy pojawił się Cook i Dimitri, którzy odebrali mu sławę, bo to właśnie on należał do najprzystojniejszych i tych naj w Tromso. Ale cóż, widocznie dziewczęta mają słabość do... mężczyzn z nieco niższym poziomem inteligencji.