Czyj to cytat?

Zacząłem intensywnie tupać, skakać i robić jakieś bredgensy.
- Co ty robisz ? - zapytała jakaś dziewczyna.
- Doprowadzam podłogę do orgazmu - odparłem wielce z siebie zadowolony.

Może w porównaniu do niektórych dziewcząt, które chcą przekonać cały świat, że są prawdziwie białogłowymi - byłam dość opalona. I co z tego? Lubie być zauważalna, a jak powszechnie wiadomo czarne zawsze rzuca się w oczy. No, chyba, że jest ciemno. Ale wtedy wystarczy założyć kontrastujący kolor i już mnie wszystko co chodzi widzi. Za to różowe paznokcie były dla mnie wyrazem religijności.

Nadałam swoim chudym nóżkom nieco krągłości, bo kościotrupy fajnie nie wyglądają, większe wcięcie w talii, biodra, pupa, piersi. Tu dałam je większe, niż panienka Fox. Jak szaleć to szaleć. W każdym razie, wreszcie mogłam śmiało powiedzieć, że jestem zgrabna! I w miarę wysoka. Acz to tylko chwilowo.

Pomachałem do Alberta, który dzisiaj normalnie wymiatał w tym całym towarzystwie. Normalnie aż sam żałowałem, że się za tarzana nie przebrałem. No dobra, mój strój też był niczego sobie, zwłaszcza ta sztuczna wątroba w kieszeni i woreczek z krwią w drugiej, których miałem zamiar użyć odrobinę później. No przecież nie wykorzystam wszystkiego co najlepsze na samym początku.
Odszukałem w tłumie Yves i postanowiłem się odrobinę przyczaić podsłuchując myśli jej i Miki, ale normalnie w tym tłumie nie dało się niczego zwojować. To był jedyny minus imprez, mój talent stawał się bezużyteczny.

Nie dąsam się po niej. - burknąłem. - Dąsam się po mojej głupocie. - Wywróciłem oczami i zacząłem przebierać w koralikach na wieszaku. nie miałem prezentu dla Yves, a przecież z nią było łatwiej niż z Yael. Można było jej kupić praktycznie wszystko i tak, by się cieszyła. Tak więc uznałem, ze kupię jej komplet metrowych korali w kolorach tęczy. Ona lubi takie kolorowe pierdółki. Zarzuciłem sobie naszyjnik na szyję i wszedłem do przebieralni z ***. Suwak. Pokiwałem głową usmiechając się pod nosem i zacząłem go rozpinać. Skurwiel przyciął mi palca i teraz nie mogłem ruszyć anie zamka, ani ręki.
- Ah... ah.. uhh... niieee.... uh.... - zacząłem jęczeć

Chwyciłem palcami za brzeg regału, naciskając na drewno. Jako, że większość półek była w tym wypadku pusta, mój ruch okazał się być chyba zbyt zdecydowany, bo cały mebel drgnął i zaskrzypiał złowieszczo, jakby informując, że w każdej chwili może zechcieć upaść na ziemię. Nie miałem zamiaru siłować się później z czymś dziesięć razy ode mnie większym, toteż odsunąłem się pół kroku. W tej samej chwili przeniosłem również spojrzenie na owe źródło ruchu, które teraz siedziało spokojnie w fotelu. Chociaż może i nie tak znowu spokojnie, gdyż chłopak mięśnie miał napięte, a w jego oczach malowało się coś na wzór zakłopotania zmieszanego ze zdezorientowaniem. I czemu tu się dziwić - pojawiłem się wszak znikąd.
Po chwili namysłu wyłoniłem się całkowicie zza regału, jedną dłonią poprawiając kołnierzyk ciemnej koszuli. Pokonałem jeszcze kilka metrów, by ułatwić ewentualną rozmowę, chociaż przypuszczalnie przy takiej grobowej ciszy można by, przy odpowiednim skupieniu, usłyszeć ludzkie myśli.

Ja byłbym zdolny powtarzać najnudniejsze zdanie pod słońcem przez tydzień i by mi się to nie znudziło. W sumie raz nawet tak się zdarzyło. Łaziłem za wszystkimi powtarzając "lama cię gania" i wszystkich tym wnerwiałem, serio serio. Ktoś mnie nawet raz za to uderzył, ale nie wiem dokładnie co sprawiło, że przestałem odpierdalać. Hmm, hmm. Na pewno nie te uderzenie... A nie one! Dostałem w twarz i obłamało mi pół zęba, spuchłem jak świnia i dopiero po interwencji uzdrowiciela powróciłem do siebie. Słodko.